به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در رزونامه کیهان نوشت:

۱- در میان حقوقدانان و اهل قضاوت سخنی حکیمانه مطرح است که از آن با عنوان یک دستورالعمل و فرمول گره‌گشا یاد می‌کنند. این کلام، صرفنظر از میزان پایبندی به آن، سخنی حکیمانه است و در بررسی راستی و یا ناراستی مسائل پیش‌روی نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. سخن این است؛ «نحن ابناء الدّلیل؛ نَمیل حیث یَمیل… ما فرزندان دلیل و استدلال هستیم و به همان سو میل می‌کنیم و می‌رویم که دلیل و استدلال ما را به آن سوی می‌کشاند».

۲- قرار بوده و هست که رئیس‌جمهور محترم پست‌های کلیدی و نقش‌آفرین را به افرادی که با نظام و انقلاب زاویه دارند نسپارند. چرا که افرادی از این دست نه فقط نمی‌توانند برای رئیس‌جمهور و دولت ایشان همراهان همدلی باشند، بلکه زمینه‌ساز آسیب‌های جدی و خسارت‌های جبران‌ناپذیر به دولت و نظام و منافع ملی نیز خواهند بود. این واقعیت تلخ نمی‌تواند و نباید از نگاه جناب پزشکیان پنهان بماند ولی متأسفانه برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، شاهد حضور شماری از افراد ناشایسته و زاویه‌دار در برخی از مسئولیت‌های حساس و کلیدی هستیم. نگاهی به رخدادهای ۴۵ سال اخیر، حکایت از آن دارد که در بسیاری از موارد، افراد زاویه‌دار از سوی دشمنان بیرونی و یا دنباله‌های داخلی آنها شکار می‌شوند و در حالی که تابلوی خودی دارند، خواسته‌های دشمن را دنبال می‌کنند.

۳- این حرکت خطرناک و پلشت به بهانه - بخوانید با اسم رمز- «‌وفاق ملی‌» صورت می‌پذیرد! به بیان دیگر، در پوشش وفاق ملی که پدیده قابل تقدیری است، افراد زاویه‌دار و بدسابقه به کار گرفته می‌شوند که مفهوم دیگر آن طرد و نفی نیروهای متعهد و انقلابی است. در کجای دنیا و در کدام فرهنگ سیاسی و اجتماعی، سپردن مسئولیت‌های حساس و تعیین‌کننده به افرادی که با نظام حاکم زاویه دارند، «‌وفاق ملی‌»! نامیده می‌شود؟! مفهوم و تعریف شناخته‌شده وفاق ملی در همه فرهنگ‌ها، استفاده از تمامی نیروهای وفادار به نظام صرفنظر از سلیقه‌های سیاسی متفاوت آنهاست. به بیان دیگر، وفاداری و پایبندی به مبانی و اصول نظام، خمیرمایه و اساس و مبنای وفاق ملی است و بدیهی است که سپردن مسئولیت به افراد زاویه‌دار با مبانی نظام در هیچ تعریفی نمی‌تواند «‌وفاق ملی‌» تلقی شود!

۴- نگاهی - هرچند گذرا- به سابقه و کارنامه برخی از زاویه‌دارهایی که در پست‌های کلیدی به کار گرفته شده‌اند و مقایسه دیدگاه‌ها و مواضع آنها با رئیس‌جمهور محترم به وضوح نشان می‌دهد که مواضع و عملکرد آنها با مواضع و عملکرد آقای دکتر پزشکیان فاصله‌ای پُر نشدنی دارد. بنابراین پرسش آن است که چه کسانی این افراد را معرفی کرده‌اند؟! و آیا فلان وزیر و فلان معاون رئیس‌جمهور، درباره گزینه‌های مورد اشاره با جناب پزشکیان مشورت و رایزنی کرده است؟! پاسخ، با توجه به مواضع آقای رئیس‌جمهور منفی به نظر می‌رسد. به عنوان مثال، آیا جناب پزشکیان می‌دانند «سرپرست امور اطلاع‌رسانی دولت» سابقه بازداشت از سوی دستگاه امنیتی و محکومیت ۵ سال زندان دارد؟ خودش در کلیپی می‌گوید: «من تو انتخابات (مجلس) از نظر مالی اشباع شدم. با نمایندگان بستم که بعد ورود به مجلس، مجازی‌شان دست ما باشد. من تیم دارم و باید به آنها پول بدهم. از همه پول گرفتم‌»! و… آقای رئیس‌جمهور با یک جست‌وجوی ساده می‌توانید به هویت برخی از منصوبان زاویه‌دار پی ببرید! ‌...

۵- این احتمال نیز دور از ذهن نیست که برخی از مسئولان محترم با تساهل در گزینش افراد زاویه‌دار درپی جذب آنها بوده‌اند! که در این صورت باید گفت؛ تردیدی نیست برخی از خطاها با رعایت ضوابط قانونی، می‌تواند قابل گذشت باشد و تمامی مجرمان در حد و اندازه‌ای نیستند که برای همیشه از جامعه طرد شده و در هیچ جایگاهی به کار گرفته نشوند. ولی سپردن پست‌ها و مسئولیت‌های کلیدی به آنها، اقدامی خطرناک و در تقابل آشکار با منافع ملی و سلامت نظام است.

۶- در مَثَل مناقشه نیست، و مَثَل اگرچه عین مُمَثل نیست ولی به درک بهتر موضوع کمک می‌کند. گفته‌اند و حکیمانه نیز هست که «‌کفش دزد را پیشنماز نمی‌کنند»! کسی که کفش نمازگزاران را می‌دزدیده، اگر توبه کند و پشیمان شود، نباید از ورودش به مسجد جلوگیری کنند. می‌تواند به مسجد بیاید و نماز بخواند ولی، هرگز نباید از او به عنوان پیشنماز استفاده کنند.